Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΣΚΛΑΒΙΑ;

Η σημερινή κοινωνία έχει φτάσει στα όρια της. Οι άνθρωποι που κρατούν τις τύχες του κόσμου στα χέρια τους, δίνουν τον τελικό τους αγώνα για να επιτύχουν σε βάρος του ανθρώπου τον απόλυτο έλεγχο του. Οι ισχυροί του κόσμου αυτού, δηλαδή οι Μεγαλοτραπεζίτες- Μεγαλοβιομήχανοι- Υψηλά ιστάμενοι στρατιωτικοί- Μεγάλοι "πνευματικοί" άνθρωποι και Μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες έχουν περάσει στην γενική έφοδο εναντίον του ελεύθερου ανθρώπου. Όλα αυτά τα χρόνια ( από το 1980 και εξής, αρχής γενομένης από τον Ρόναλντ Ρίγκαν ) οι παραπάνω άνθρωποι προετοίμαζαν το έδαφος για αυτή εδώ τη στιγμή. Αυτή τη στιγμή θέλουν να επιβάλουν σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου την παγκόσμια διακυβέρνηση, την παγκόσμια Χούντα, όπου αυτοί θα πράττουν κατά το δοκούν χωρίς να τους ελέγχει κανείς.
Συγκεκριμένα το σχέδιο τους προέβλεπε την υφαρπαγή του χρήματος του καθένα μας, την απώλεια των εργατικών μας δικαιωμάτων, την απώλεια των προσωπικών μας στιγμών, στη συνέχεια την φτωχοποίηση μας και τέλος τον εκφοβισμό μας μέσω μιας πανδημίας, ώστε να μας πάρουν και την ελευθερία. Με ποίους τρόπους μας απέσπασαν τα παραπάνω όμως;;;;
Ας δούμε τίνι τρόπο μας απέσπασαν τα χρήματά μας. Τα χρήματα μας στην σημερινή οικονομία-κοινωνία είναι ο πλούτος που παράγουμε, ώστε μέσα από αυτόν να μπορούμε να καταναλώνουμε, να επιβιώνουμε και να ζούμε τη ζωή μας. Ο τρόπος που μας απέσπασαν τα χρήματά μας είναι οι τράπεζες και το πλαστικό χρήμα. Σε έπεισαν ότι τοποθετώντας τα χρήματά σου στην τράπεζα δεν κινδυνεύεις να σε ληστέψουν και να χάσεις τους κόπους σου. Παρόλα αυτά δεν σου είπαν ότι οι τράπεζες είναι εταιρείες, οι οποίες μπορούν να κλείσουν όποτε θέλουν ή να πτωχεύσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή. Άρα τα χρήματά σου μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή να γίνουν καπνός, χωρίς εσύ να έχει δυνατότητα αντίδρασης. Βέβαια υπάρχει το επιχείρημα ότι το κράτος μπορεί να εγγυηθεί τα χρήματά σου και να βοηθήσει στην ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας ή των τραπεζών που κινδυνεύει-ουν. Δεν σου λένε ότι τα χρήματα αυτά το κράτος τα βρίσκει από τον απλό φορολογούμενο πολίτη για να τα δώσει στις τράπεζες, δηλαδή από εσένα. Συνεπώς εγγυητής των χρημάτων σου στην τράπεζα γίνεσαι πάλι εσύ. Οπότε όσο κινδυνεύουν τα χρήματά σου στο σπίτι σου, άλλο τόσο κινδυνεύουν και στην τράπεζα. Απόδειξη αυτού είναι η πρόσφατη κρίση που ζούμε, τα capital controls κλπ. Άπαντες φοβήθηκαν ότι τα χρήματά τους λίγα ή πολλά μπορούσαν να χαθούν μέσα σε μία στιγμή και μαζί τους να χαθούν και οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής. Το πλαστικό χρήμα είναι ο δεύτερος τρόπος που σου έκλεψαν τα χρήματά σου. Σε έπεισαν ότι με τον τρόπο αυτό μπορείς να κάνεις πολύ πιο εύκολα τις συναλλαγές σου δίχως να φοβάσαι ότι θα σε κλέψουν, γιατί ο κωδικός της κάρτας σου είναι μυστικός και τον γνωρίζεις μόνο εσύ. Στην πραγματικότητα όμως αυτό ίσχυε μόνο ως τα μέσα της δεκαετίας του 00'. Από την περίοδο αυτή και εξής υπάρχουν εφαρμογές που είναι προσιτές σε όλους που μπορούν να διαβάζουν τους κωδικούς ή να τους "κλέβουν". Έτσι μπορεί ο καθένας να έχει πρόσβαση στον λογαριασμό σου και να σου αφαιρέσει χρήματα. Καθημερινό φαινόμενο πλέον είναι οι ηλεκτρονικές απάτες ή το "ηλεκτρονικό" κλέψιμο τραπεζικών λογαριασμών. Συνεπώς η σιγουριά που νιώθεις έχοντας μετρητά είναι μεγαλύτερη από αυτή έχοντας πλαστικό χρήμα. Για να σου κλέψουν τα μετρητά πρέπει να σου κλέψουν το πορτοφόλι, κάτι που θα το καταλάβεις πολύ γρήγορα και η χασούρα σου είναι δεδομένη, ενώ με το πλαστικό ούτε η χασούρα σου είναι δεδομένη, ούτε θα το καταλάβεις εγκαίρως, ώστε να ακυρώσεις τις κάρτες σου.
Η απώλεια των εργατικών μας δικαιωμάτων πάντα γινόταν στο όνομα της κρίσης...η οποία είναι σχεδόν πάντα παρούσα. Πείθουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερο με λιγότερα λεφτά γιατί είναι καλύτερο να έχεις δουλεία και λεφτά, παρά να είσαι άνεργος και άφραγκος. Άρα δεν θα μπορείς να επιβιώσεις. Δεν σου λένε ότι ο πλούτος που παράγεις μεταβαίνει όλος στις τσέπες τους και εσύ δουλεύεις για ένα ξεροκόμματο. Η πραγματική οικονομική κρίση έρχεται όταν υπάρχει έλλειψη των προϊόντων σε σχέση με τις ανάγκες που έχουμε ως άνθρωποι. Δηλαδή ο άνθρωπος παράγει λιγότερα από αυτά που του είναι απαραίτητα για να ζήσει. Όταν τα προϊόντα υπερκαλύπτουν τις ανάγκες μας, τότε η οικονομική κρίση είναι "φτιαχτή". Σήμερα η παραγωγή των προϊόντων δεν καλύπτει απλά τις ανάγκες μας, αλλά πολλές φορές πετάμε προϊόντα, δηλαδή της υπερκαλύπτει....Υπάρχει οικονομική κρίση γιατί ο πλούτος που παράγει ο καθημερινός-απλός άνθρωπος συσσωρεύεται στις τσέπες λίγων, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι είτε να ξανά σπρώξουν στην κοινωνία μέρος του πλούτου που συσσώρευσαν από τον κόπο των άλλων, είτε γιατί θεωρούν ότι ο κόσμος πρέπει να δουλεύει για αυτούς. Ο εργαζόμενος που έχει πάντα ορατό το όραμα της φτώχειας και μη γνωρίζοντας την φύση της πραγματικής οικονομικής κρίσης δέχεται να εργάζεται με τους όρους που του επιβάλουν. Έτσι σταδιακά από το 1980 ως σήμερα έχει απολέσει τα περισσότερα, αν όχι όλα του τα εργασιακά δικαιώματα.
Οι προσωπικές μας στιγμές, η προσωπική μας ζωή χάθηκε από την στιγμή που για την "δική μας ασφάλεια" δεχτήκαμε σχεδόν σε κάθε γωνιά της γειτονιάς μας, σε κάθε φανάρι να υπάρχει μια κάμερα και να μας παρακολουθεί. Έχετε σκεφτεί ότι σχεδόν κάθε κατάστημα έχει κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης; έχετε σκεφτεί πόσες κάμερες είναι τοποθετημένες στον δρόμο και στα φανάρια; πόσες κάμερες και συστήματα ασφαλείας έχουν τοποθετηθεί στα σπίτια; πόσοι μισθοφόροι αστυφύλακες ( γνωστοί ως securitαδες) προσέχουν σπίτια ή καταστήματα; όταν νιώθεις ασφαλής δεν κάνεις όλα τα παραπάνω... όλα τα παραπάνω τα κάνεις γιατί δεν νιώθεις ασφαλής. Συνεπώς η αστυνομία που υπάρχει σε κάθε κράτος για να προστατεύει τον πολίτη δεν πετυχαίνει τον στόχο της. Δεν τον κάνει να νιώθει ασφαλής. Άρα ποίος είναι ο λόγος ύπαρξής της;;;; Μήπως για να καταστέλλει και να προστατεύει συγκεκριμένα άτομα;;;; Επίσης οι προσωπικές μας στιγμές από το 2005 και εξής έχουν χαθεί και λόγω της δικής μας ματαιοδοξίας και αφέλειας...τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας έχουν φακελώσει όλους! Οι προσωπικές μας στιγμές, τα γούστα μας, τα χόμπι μας, οι σκέψεις μας είναι αποθηκευμένα εκεί, όπου βάσει νόμων πλέον έχουν πρόσβαση εταιρείες και κράτη. Η ιδιωτικότητά μας πλέον είναι ένας μύθος... ο νόμος περί ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων στην ουσία δεν μας προστατεύει από τίποτα. Διαβάστε για παράδειγμα τους όρους περί ιδιωτικότητας που προσφέρουν ορισμένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ως επί των πλείστων οι όροι τους κάθε άλλο παρά σέβονται την ιδιωτικότητά μας, καθώς cookies κλπ έχουν πρόσβαση στα δεδομένα μας για να τα "προσφέρουν" σε άλλες εταιρίες, ώστε αυτές να βελτιώσουν τις υπηρεσίες τους σε εμάς...    
Η φτωχοποίηση μας ήρθε μέσω της μεγάλης οικονομικής κρίσης, η οποία εμφανίστηκε το 2008, όπου πολλοί άνθρωποι έχασαν αρχικά τη δουλειά τους, γιατί οι εργοδότες τους είτε όντως δεν "έβγαιναν", είτε δήθεν δεν "έβγαιναν". Στη συνέχεια για να επιβιώσουν για κάποιο διάστημα προσπάθησαν να σταθούν στα πόδια τους με όσα χρήματα είχαν αποταμιεύσει στην τράπεζα. Όταν έχασαν και τα χρήματα αυτά, αφού δεν βρήκαν δουλειά έχασαν και το σπίτι τους. Έτσι έμεινε πολύς κόσμος στους δρόμους. Βέβαια υπήρξαν και μερικοί (δυστυχώς) που δεν μπόρεσαν να αντέξουν την κατάντια αυτή και αυτοκτόνησαν. Η κρίση του 2008 κόστισε σε 200.000.000 ανθρώπους περίπου το 1/2 της περιουσίας τους ( ολόκληρες πόλεις στις ΗΠΑ έμειναν ακατοίκητες λόγω των κόκκινων στεγαστικών δανείων, χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ελλάδα έφτασαν στο φάσμα της πτώχευσης κλπ). Η ανεργία σε πολλά κράτη χτύπησε κόκκινο...στην Ελλάδα ξεπέρασε το 25%...ενώ και 600.000 περίπου νέοι έφυγαν στο εξωτερικό για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον... Τότε πάνω στις κακές αυτές στιγμές αποφάσισαν να μας πάρουν και την αξιοπρέπειά μας. Μπροστά στον φόβο της απόλυτης ένδειας δεχτήκαμε να υποθηκεύσουμε την ζωή μας και το μέλλον μας. Αφήσαμε τους παραπάνω ανθρώπους να μας πάρουν το σπίτι, την οικογένειά μας, τα τελευταία χρήματά μας, την εργασία μας αρκεί να μας βγάλουν από την "κρίση". Δεχτήκαμε να μας σώσουν αυτοί που μας έφεραν σε αυτό το χάλι... Ο λογικός άνθρωπος δεν το πράττει αυτό... Πως σου πήραν την αξιοπρέπεια;;;; μα με νόμους, όπως ο ΕΝΦΙΑ ( πληρώνεις νοίκι στην ουσία για το ίδιο σου το σπίτι), όπως του political correct κλπ...Σου αφαίρεσαν τα πάντα λοιπόν εκτός από την ελευθερία σου...
Ερχόμαστε τώρα στον στόχο τους, που όπως είπαμε δεν είναι άλλος από την ελευθερία σου. Αν σου πάρουν την ελευθερία, τότε δεν έχουν να φοβούνται τίποτα, γιατί δεν θα υπάρχει κανείς για να αντιδράσει στα δικά τους θέλω. Πως θα μπορούσαν να σου την αποσπάσουν χωρίς να αντιδράσεις και χωρίς να υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για αυτούς να μην έρθουν σε σύγκρουση μαζί σου; Με παγκόσμιο πόλεμο; με οικονομική κρίση; ΌΧΙ. Ο παγκόσμιος πόλεμος χρειάζεται χρόνο, αλλά και δεν είναι σίγουρο ότι θα έχει και τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο πόλεμος πάντα έχει μέσα του το στοιχείο του απρόοπτου, κάτι που αυτοί δεν θέλουν. Η οικονομική κρίση δεν μπορεί να το καταφέρει. Η οικονομική κρίση δεν μπορεί να υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πάντα μια οικονομική κρίση την ακολουθεί μια οικονομική άνθιση. Άρα αν οι πολίτες δεν έβλεπαν ένα φως στο τούνελ, θα μπορούσαν να αντιδράσουν και η κατάσταση να ξεφύγει από τα χέρια τους. Επομένως οι δύο παραπάνω λύσεις απορρίπτονται.
Η λύση που μπορεί να τους προσφέρει τον απόλυτο έλεγχο πάνω μας είναι ο φόβος του θανάτου. Ο άνθρωπος πάντα φοβόταν και θα φοβάται τον θάνατο. Ο θάνατος είναι το μόνο βέβαιο γεγονός στη ζωή του, την φύση του. Όσα αναφέραμε παραπάνω δεν είναι βέβαια και ούτε έχουν ως δεδομένο τον θάνατο. Αν όμως υπήρχε μια θανατηφόρα ασθένεια, τότε ο άνθρωπος δεν θα φοβόταν; δεν θα έκανε τα πάντα να αποφύγει τον θάνατο; δεν θα δεχόταν από κάποιον που θα του προσέφερε την θεραπεία-φάρμακο τα πάντα αρκεί να σώσει την ζωή του; Αυτό ήρθε να πετύχει ο κορωνοϊός. Σε αυτό βοήθησαν και τα ΜΜΕ που από το πρωί ως το βράδυ βομβαρδίζουν τον κόσμο με εικόνες από νοσοκομεία με θανάτους κλπ...βομβαρδίζουν τον κόσμο με την σκέψη ότι μόνο οι κυβερνήσεις μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση και πως μόνο αυτές μπορούν να βρουν το φάρμακο. Όμως για να γίνει αυτό πρέπει να κάνουμε αυτό που μας λένε... Έτσι τα κράτη μέσα σε μία νύκτα μας αφαίρεσαν την ελευθερία μας, χωρίς να ανοίξει μύτη. Το πρόσχημα;;;; Μην κυκλοφορείτε για να μην μολυνθείτε από τον ιό και κινδυνεύσει η ζωή σας... Όλοι μας ακούσαμε την "εντολή" τους  χωρίς να αντιδράσουμε. Δεχτήκαμε να κλειστούμε στο καβούκι μας από τον φόβο του θανάτου. Θέσαμε ψηλά ως ύψιστο αγαθό την υγεία μας. Όμως τι αξία έχει η υγεία μας, αν δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως θέλουμε και να κάνουμε ότι θέλουμε;;;; Καμία. Ξεχάσαμε ότι για τον άνθρωπο υψηλότερο αγαθό είναι η ελευθερία και τίποτα άλλο. Ο άνθρωπος χωρίς την ελευθερία θα παρέμενε πάντα ζώο.  Μία στιγμή ελευθερίας δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα στον κόσμο αυτό. Οι φυλακισμένοι για παράδειγμα γνωρίζοντας τι σημαίνει να ζεις υπό καθεστώς εγκλεισμού το μόνο που σκέφτονται είναι η στιγμή που θα βγουν έξω και θα ανασάνουν ελεύθεροι. Το ίδιο και οι άνθρωποι που ζούσαν και ζουν σε καθεστώς σκλαβιάς. Ως υπεύθυνοι πολίτες έχουμε χρέος προς τους εαυτούς μας να αντιδράσουμε στα μέτρα που μας επέβαλαν. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε σε καθεστώς φόβου και εγκλεισμού για μια ασθένεια την οποία μέχρι 20 Φεβρουαρίου μας την παρουσίαζαν ως μία απλή γρίπη, την οποία δεν πρέπει να φοβόμαστε. Το ίδιο έπρατταν και τα άλλα κράτη της Ευρώπης μέχρι τότε. Αν δεν ίσχυαν αυτά που υποστήριζαν τότε και ισχύουν αυτά που υποστηρίζουν τώρα, είναι ξεκάθαρο ότι δεν έδειξαν το απαραίτητο ενδιαφέρον για μας, άρα είναι ανίκανοι και επικίνδυνοι. Έδειξαν δηλαδή ότι είχαν εκτιμήσει επιπόλαια την κατάσταση και ότι φέρουν ευθύνη για όσα έγιναν. Αν όμως ισχύουν όσα υποστήριζαν τότε και όχι όσα λένε τώρα,αυτό σημαίνει ότι μας κοροϊδεύουν και ότι εκτελούν κάποιο σχέδιο εναντίον μας. Άρα είναι πιο επικίνδυνοι από την πρώτη περίπτωση.  Επομένως πρέπει να απαιτήσουμε απαντήσεις και εξηγήσεις από τους εμπλεκόμενους για όσα έχουν συμβεί ως τώρα. Μάλιστα ως πολίτες πρέπει να απαιτήσουμε την τιμωρία τους γιατί είτε στην πρώτη είτε στη δεύτερη περίπτωση έθεσαν τις ζωές μας σε κίνδυνο και αφαίρεσαν τα δικαιώματά μας. Αν δεν το πράξουμε αυτό κινδυνεύουμε άμεσα από το "δεύτερο κύμα" του κορωνοϊού να χάσουμε την ελευθερία μας οριστικά, καθώς προωθείται το λεγόμενο εμβόλιο με νανοτεχνολογία, το οποίο θα χρησιμοποιούν για να λαμβάνουν τα δεδομένα της υγείας μας...αρχικά...αλλά όπως γίνεται πάντα για να μας ελέγχουν που είμαστε, τι κάνουμε κλπ... Η ελευθερία μας κρίνεται πλέον από εμάς, αν δεν την προασπιστούμε εμείς δεν θα το κάνει κανείς άλλος για εμάς. Κάθε κυβέρνηση έχει υπογράψει ένα κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό, το οποίο όταν δεν τηρείται ο λαός έχει το δικαίωμα να προχωρήσει στην κατάλυση της εν λόγω κυβέρνησης ( Τζον Λοκ).