Η "ελεύθερη αγορά" λόγω της επικράτησης του αγγλοσαξωνικού πολιτικού-κοινωνικού-οικονομικού συστήματος είναι ο βασικός κανόνας της σύγχρονης κοινωνίας. Αύτο επιτεύχθηκε μετά την οριστική συντριβή του Μεγάλου Ναπολέοντα στο Βατερλώ τον Ιούνιο του 1815 κυρίως από τις ενωμένες δυνάμεις των Βρετανών και των Πρώσων (Ουέλλιγκτον και Μπλίχερ αντίστοιχα). Ουσιαστικά η κυριαρχία αυτού του μοντέλου δεν απειλήθηκε έπειτα σοβαρά ποτέ ως την εμφάνιση του κομμουνισμού το 1917. Ο κομμουνισμός ήταν η μόνιμη απειλή για τους αγγλοσάξωνες ως και την πτώση του το 1991.
Πρέπει να επισημανθεί, όμως, ότι οι αρχές της Γαλλικής επανάστασης ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του αγγλοσαξωνικού πολιτικοκοινωνικοοικονομικού μοντέλου (το κομμουνιστικό σύστημα που επεβλήθη στη Ρωσία ήταν μια αποτυχημένη προσπάθεια να εφαρμοστούν ορισμένες ιδεές της Γαλλικής επανάστασης, κυρίως ήταν όμως η προσπάθεια εφαρμογής των ιδεών του Μαρξ, οι οποίες ιδέες έχουν ως βάση τους την Γαλλική Επανάσταση). Η Γαλλική επανάσταση είχε ως αρχή της την κοινωνική ισότητα και τον άνθρωπο και όχι την οικονομία, το κέρδος και τη διάκριση των ανθρώπων σε κοινωνικές τάξεις βάσει την οικονομική τους κατάσταση. Ο ρόλος της οικονομίας για τους Γάλλους ήταν να εξυπηρετεί την πολιτική βούληση του λαού και όχι να υπαγορεύει τον τρόπο που θα ζουν οι πολίτες. Η πολιτική καθόριζε τον τρόπο που θα αναπτυσσόταν η γαλλική οικονομία. Αντιθέτως, η Αγγλία είχε επιλέξει το ακριβώς αντίθετο. Συνεπώς, η σύγκρουση μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας ήταν μία σύγκρουση δύο αντίθετων κόσμων, δύο αντίθετων κοσμοθεωριών. Η Αγγλία αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει την κυριαρχία της οικονομίας και του κέρδους πάνω στη βούληση του λαού και των πολιτών. Όλο αυτό το μοντέλο η Αγγλία το βάσισε πάνω στις θεωρίες του Άνταμ Σμιθ και πιο συγκεκριμένα στους νόμους της "ελεύθερης αγοράς". Βασικοί κανόνες της θεωρίας της "ελεύθερης αγοράς" είναι: 1) η ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, 2) η παραγωγή των προϊόντων-εμπορευμάτων πρέπει να γίνεται με κριτήριο τη ζήτηση τους στον κόσμο (όσο μεγαλύτερη ζήτηση έχει ένα προϊόν τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι και η παραγωγή του), 3) οι τιμές των προϊόντων-εμπορευμάτων πρέπει επίσης να ακολουθούν τη ζήτηση (όσο μεγαλύτερη ζήτηση έχει ένα προϊόν τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι και η τιμή του), 4) οι τιμές πρέπει να εξασφαλίζουν στον παραγωγό ή έμπορο το μεγαλύτερο δυνατόν κέρδος γι' αυτόν και 5) τον πρώτο λόγο στην παραγωγή και στη διακίνηση των προϊόντων-εμπορευμάτων πρέπει να έχει ο βιομήχανος και ο έμπορος, καθώς αυτοί είναι ο υπεύθυνοι για την παραγωγή και τη διακίνηση τους. Σύμφωνα με τα παραπάνω θα επιτευχθεί η οικονομική ανάπτυξη και μαζί με αυτή θα επιλυθούν τα προβλήματα που μαστίζουν την ανθρωπότητα. Εν ολίγοις, για τους Αγγλοσάξωνες η "ελεύθερη αγορά" είναι αυτή που έχει τη δυνατότητα να λύσει τα πολιτικο-οικονομικά προβλήματα. Ισχύουν όλα αυτά όμως ή είναι απλά ένας μοχλός για να κυριαρχούν στον κόσμο οι Αγγλοσάξωνες;
Η εμπειρία μας από την στιγμή που επικράτησε το καπιταλιστικό σύστημα μας δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Η οικονομία τις περισσότερες φορές δημιουργεί προβλήματα παρά επιλύει. Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι συνέβησαν γιατί οξύνθηκε ο οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας και των συμμάχων τους. Μόλις οι Βρετανοί ένιωσαν ότι η Γερμανία τους είχε φθάσει οικονομικά και διεκδικούσε μεγαλύτερο μερίδιο από την παγκόσμια αγορά για τον εαυτό της αμέσως ξέσπασαν οι εχθροπραξίες ανάμεσά τους. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα ανάμεσα στην Δύση και στην Ρωσία. Η Δύση νιώθει ότι απειλείται από την αναβίωση της ισχύος της Ρωσίας αφενός και η Ρωσία αφετέρου νιώθει ότι η Δύση την περικυκλώνει μέσα από την επέκταση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και για τον λόγο αυτό ξέσπασε ο πόλεμος της Ουκρανίας. Επιπλέον, η κρίση του 1929, η πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 1970, η κρίση του 2008 κλπ συνέβησαν εξαιτίας του καπιταλιστικού οικονομικού μοντέλου και όχι γιατί υπήρξε πραγματικό οικονομικό πρόβλημα. Όλες αυτές οι κρίσεις "έσκαγαν" γιατί ο καπιταλισμός δημιουργούσε μία οικονομική φούσκα η οποία όταν γιγαντωνόταν "έσκαγε". Φυσικά την φούσκα αυτή δεν την πλήρωναν οι καπιταλιστές, αλλά ο απλός λαός-πολίτης. Οι κυβερνήσεις των χωρών άφηναν τα κέρδη των καπιταλιστών ανέπαφα αφενός και αφετέρου "μοίραζαν" τα χρέη που δημιουργούσαν στο δημόσιο...κατ' επέκτασιν στους πολίτες. Οι κοινωνίες έρχονταν με τον τρόπο αυτό αντιμέτωπες με την φτώχοποίηση, την ανεργία και την πείνα. Πόσες φορές δεν είδαμε κοινωνίες λόγω του άκρατου καπιταλισμού να διαλύονται, όπως η Αργεντινή στις αρχές της δεκαετίας του 00... Πόσες φορές δεν γίναμε μάρτυρες να εισβάλουν οι Αμερικάνοι είτε άμεσα με τον στρατό τους είτε να ρίχνουν κυβερνήσεις μέσω των πρακτόρων τους για να ελέγξουν τις πηγές ενέγειας ή τους φυσικούς πόρους άλλων κρατών, όπως όταν εισέβαλαν στο Ιράκ δύο φορές μέσα σε 15 χρόνια για να ελέγξουν το πετρέλαιο του Ιρακ ή να ρίχνουν την κυβέρνηση στην Ουκρανία με την πορτοκαλί επανάσταση για να βάλουν στο χέρι τους τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας...
Η Μεγάλη Βρετανία όταν ο Άνταμ Σμιθ διατύπωνε τις θεωρίες του ήταν η ισχυρότερη βιομηχανική οικονομία, ήλεγχε το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, καθώς το δίκτυο των αποικιών της απλωνόταν σε Αμερική, Αφρική, Ασία και Ωκεανία με έκταση άνω των 20.000.000 τχμ. και διέθετε τους περισσότερους φυσικούς πόρους. Συνεπώς, η υιοθέτηση των θεωριών του Άνταμ Σμιθ από την κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας δεν ήταν παρά μόνο ένα δημιούργημα της τότε αστικής της τάξης για να δικαιολογήσει την παγκόσμια κυριαρχία της. Η ΗΠΑ που την διαδέχτηκε στην παγκόσμια πολιτική σκηνή υιοθέτησε την ίδια πολιτική γιατί αν και είναι δύο διαφορετικά κράτη στην ουσία είναι ο ίδιος λαός. Η ελεύθερη αγορά ύστερα απο την σύντομη παράθεση των παραπάνω λειτουργούσε, λειτουργεί και θα λειτουργεί μόνο όταν οι Αγγλοσάξωνες ήταν, είναι ή θα είναι κυρίαρχοι στην υφήλιο, όταν δεν ηταν, δεν είναι ή δεν θα είναι δεν λειτουργούσε, δεν λειτουργεί ή δεν θα λειτουργεί και τον πρώτο λόγο είχαν, έχουν και θα έχουν τα όπλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου